فیلترینگ در پردازش تصویر چیست؟

فیلترینگ در پردازش تصویر فرآیندی است که ظاهر را تمیز می کند و امکان برجسته سازی انتخابی اطلاعات خاص را فراهم می کند. تعدادی از تکنیک ها در دسترس هستند و بهترین گزینه ها می تواند به تصویر و نحوه استفاده از آن بستگی داشته باشد. پردازش تصویر آنالوگ و دیجیتال ممکن است نیاز به فیلتر داشته باشد تا نتیجه نهایی قابل استفاده و جذابی به دست آید. این می تواند بخشی معمولی از فرآیند ویرایش باشد که برای آماده سازی تصاویر برای توزیع استفاده می شود.

در مورد عکاسی فیلم، زمانی که یک عکاس پرینت می‌کند، ممکن است لازم باشد از فیلتر برای به دست آوردن افکت‌های مورد نظر استفاده شود. فیلترها را می‌توان جهت بهبود کیفیت تصاویر ، برای فعالیت‌هایی مانند ایجاد چاپ‌های سیاه و سفید از نگاتیوهای رنگی و… استفاده نمود. عکاس ممکن است آزمایش هایی را با چندین فیلتر انجام دهد تا مناسب ترین آنها را پیدا کند.

عکاسان فیلم می توانند از فیلتر در پردازش تصویر برای فعالیت هایی مانند افزایش کنتراست استفاده کنند. این فیلتر می‌تواند طول موج نور را هنگام عبور از بزرگ‌کننده تغییر دهد و نوردهی و تصویر توسعه‌یافته را تغییر دهد. کیتِ فیلترهای رایج برای بزرگ‌کننده‌ها و دوربین‌ها به‌طور گسترده به صورت تجاری در دسترس هستند.

فیلتر دیجیتال تعدادی گزینه پیشرفته دستکاری عکس را فراتر از فیلترهای اساسی مورد استفاده در توسعه عکس ارائه می دهد. یکی از کاربردهای رایج فیلتر در پردازش تصویر، حذف تاری است. ممکن است تصاویر به دلیل تخریب فایل، جابجایی اشیاء در کادر در هنگام گرفتن عکس و سایر مشکلات تار باشند. عکاس می تواند از یک الگوریتم فیلتراسیون برای هدف گیری انتخابی پیکسل ها و صاف کردن تصویر استفاده کند. فیلترهای پیچیده تر ممکن است قادر به بازسازی تصاویر نیمه آسیب دیده از طریق میانگین گیری، با استفاده از داده های موجود برای تخمین محتویات گم شده در یک تصویر باشند.